فصل سوم

اشتراک در جرم
قسمت اول
فاعل و شریک
ماده سی و هشتم
شخص در حالات آتی فاعل جرم شناخته می شود :
1ـ در حالتی که به تنهائی یا به اشتراک شخص دیگر مرتکب جرم گردد.
2ـ در حالتی که به ارتکاب عمل جرمی به نحوی مداخله نماید که از جمله اعمال تشکیل دهنده جرم یکی آنرا قصداً مرتکب گردد.
ماده سی و نهم
شخص در حالات آتی شریک جرم شناخته می شود:
1ـ در حالتی که بارتکاب یکی از اعمال تشکیل دهنده جرم شخص را تحریک نماید و جرم به اثر همین تحریک واقع شود.
2ـ در حالتی که بارتکاب جرم با شخص دیگری موافقت نماید و جرم باثر همین موافقت بوجود آید.
3ـ در حالتی که فاعل جرم را به نحوی از انحاء در اعمال تجهیزاتی, تسهیلاتی یا تکمیلی ارتکاب جرم با داشتن علم به آن کمک نماید و جرم در اثر همین کمک بوجود آید.
ماده چهلم
فاعل به جزای معینة جرم ارتکاب شده محکوم می گردد.
ماده چهل و یکم
1ـ شریک بمجازات جرمی که درآن اشتراک نموده محکوم می گردد, مگر اینکه قانون بخلاف آن تصریح نموده باشد.
2ـ در مواردی که فاعل جرم به سبب از اسباب قانونی مجازات نگردد این معافیت مانع مجازات شریک نمی گردد.
ماده چهل و دوم
هر گاه جرم واقع شده غیر از آن جرمی باشد که فاعلین و شرکاء قصد ارتکاب آنرا داشته اند به جزای جرمی که به وقوع پیوسته محکوم می گردند، مشروط بر اینکه جرم مذکور قابل پیشبنی بوده و نتیجة مداخله ایشان باشد.
ماده چهل و سوم
هر گاه در اثنای ارتکاب به عمل جرمی حالات مادی اتصال یابد که از اثر آن وصف جرم یا جزاء تغییر نماید نتایج آن بالای همه فاعلین و شرکا تطبیق می گردد, مشروط بر اینکه حالات مذکور نتیجه مداخله همة آنها باشد.
ماده چهل و چهارم
1ـ هرگاه در حصه یکی از فاعلین حالات خاصی موجود شود که موجب تغییر وصف جرم در حصه او گردد, نتایج آن به سایر فاعلین تاثیر ندارد.
2ـ نتایج این حالات خاص بر شریک وقتی تاثیر دارد که به آن علم داشته باشد.

ماده چهل و پنجم
هرگاه حالات خاصی موجود شود که موجب تغییر جزاء در حصه یکی از فاعلین گردد نتایج آن بر سایل فاعلین و شرکاء تاثیر وارد نمی کند.
ماده چهل و ششم
هرگاه نظر به قصد فاعل یا چگونگی علم وی تغیر در وصف جرم وارد گردد, سایر فاعلین وشرکاء مطابق به قصد و چگونگی علم شان بجرم مجازات می گردند.
ماده چهل و هفتم
در حالاتی که قانون تعدد فاعلین را حالت مشدده جرم بداند, موجودیت شریک در اثنای ارتکاب جرم تعدد شناخته می شود.
ماده چهل و هشتم
1ـ هرگاه چند نفر فاعل و شریک از لحاظ ارتکاب جرم واحد به حکم واحد به جزای نقدی محکوم شوند این حکم بر هر کدام آنها منفرداً تطبیق می شود.
2ـ در حالاتی که حکم به جزای نقدی معادل مفاد مالی ای که از رهگذر ارتکاب جرم حاصل گردیده یا توقع استحصال آن برده می شود موضوع بحث باشد، ‌حکم به مجموع محکوم علیهم که به حکم واحد به جزای نقدی مذکور محکوم شده اند، طور تضامن تطبیق می شود مگر اینکه قانون بخلاف آن حکم نموده باشد.
قسمت دوم
اتفاق در جرم
ماده چهل و نهم
اتفاق در جرم عبارت است از متحد شدن دو نفر یا بیشتر از آن در ارتکاب جنایت یا جنحه معین یا غیر معین و یا اتفاق در اعمال تجهیزاتی, تسهیلاتی یا تکمیلی جرایم مذکور مشروط بر اینکه اتفاق منظم و پیهم باشد, گر چه در آغاز مرحله تشکل جرمی یا برای مدت کوتاه صورت گرفته باشد.
ماده پنجاهم
1ـ در مورد اتفاق به جنایت هر فرد آن به جزای حبس طویل ای که از (هفت سال ) تجاوز نکند محکوم می گردد گر چه در ارتکاب جنایت مورد اتفاق شروع صورت نگرفته باشد.
2ـ د ر مورد اتفاق به جنحه هر فرد آن به جزای حبس که از (دو سال) بیشتر نباشد و یا به جزای نقدی که از (بیست و چار هزار) افغانی تجاوز نکند محکوم می گردد.

ماده پنجاه و یکم
هر گاه غرض از اتفاق ارتکاب جرمی باشد که جزای آن در قانون از جزای مندرج (ماده پنجاهم) این قانون کمتر پیشبینی شده باشد در این صورت متهمین اتفاق در جرم به ربع حداکثر جزای محکوم می گردند که برای جرم مورد اتفاق تعیین شده است.
ماده پنجاه و دوم
1ـ جزاهای مندرج مواد (پنجاهم و پنجاه و یکم) این قانون بر اشخاصی تطبیق نمی گردد که از اتفاق در جرم بمقامات مربوط اطلاع دهند, مشروط بر اینکه اطلاع قبل از وقوع جنایت و جنحه و قبل از آغاز جستجو و تفتیش مقامات مذکور صورت گرفته باشد.
2ـ اطلاع دهنده بعد از آغاز جستجو و تفتیش مقامات مربوط به شرطی از مجازات معاف ساخته می شود که اطلاع وی سبب گرفتاری متهمینی گردد که نزد مقامات مذکور معلوم نباشند.